Voor de eerste foto van juli, hoefde ik niet op pad. Deze Regendaas zat op de autoruit.
Aparte ogen en mooie vleugels heeft deze hinderlijke jongen ...
Wel moest ik even naar "onze" zwanen.
Een laatste foto, bij zonsondergang. Die kleintjes fotografeer ik weer,
is de bedoeling, eind van de maand ... Al ras bleek, dat dit niet zou lukken,
want bij het terugtrekken van het water (tijdens de twee hittegolven),
gingen zij daar achteraan. En ik zag ze in juli niet meer in mijn territorium.
Dus ben ik maar vreemd gegaan ...
... naar de recreatieplas ...
Deze eendjes hadden haast, ze zagen hun moeder niet (vader is al lang buiten beeld ...).
Een zwaan doet soms vreemd, maar daar blijft het ook bij ...
... het zijn partners voor het leven.
In de Delta zag ik deze kleintjes.
Pa laat die jonkies even zien, dat hun soort ook kan vliegen ...
Maar het kost wel moeite om 12 à 13 kilogram zwaan, de lucht in te krijgen ...
Wat een fratsen ...
... ik stijg gewoon vertikaal op. Ben toch ook de kleinste/lichtste niet ...
Dollende jonge Lepelaars.
Ma Visdief vindt dat die kleine het record paalzitten niet hoeft te verbeteren ...
... en "nodigt hem uit", haar te volgen ...
Dat doet-ie, maar niet zonder weerwoord. En ze kúnnen kabaal maken ...
Commentaar hebben deze gepasseerde boerenjongens ook ...
Herkansing ... Die eenling van net, heeft zich leep aangesloten.
Maar pa trapt er niet in ...
En ik dan ...?
Ik val kennelijk ook niet op ...
Een kalf Edelhert drinkt hier bij de moeder, terwijl een oudere broer ...
herkauwt.
Kalfje Damhert.
Mannetje Damhert.
Even later werd mijn aandacht getrokken door een vlindertje,
dat ik nooit eerder heb gezien.
De Bosparelmoervlinder.
(In gesprek met?)
Het is een zeldzaam vlindertje, dat alleen bij ons op de Veluwe, hier en daar voorkomt.
Hier dus ... Lekker puh !!!
Terug bij zinnen, na zo'n zeldzaamheid, vond ik dat ik ook
maar op zoek moest gaan naar de derde hertensoort, die bij ons voorkomt: de Ree.
De boerin, die aan de rand van het bos woont, had de was nog maar net opgehangen
(ja, ik was vroeg ... rond 7 uur) toen ...
... er werd wildgeplast ...
... en nog een keer ...
... door een opgeluchte Reeënfamilie.
Ik was ook tevreden en hield me de rest van de dag bezig met kleinere schepsels.
Van Reeën naar gras is geen onlogische stap ...
Als je goed kijkt, dan zie je hier de pollen van een grasaar wegwaaien
(rechts in het grijze vlak).
Snavelvlieg
Schorpioenvlieg man(b) vrouw(o)
Fierljeppende Schorpioenvlieg.
Zweefvlieg snoepend van de zeldzame plant Beenbreek.
Er is lange tijd gedacht, dat deze plant na opeten, botbreuken veroorzaakte bij het vee.
Maar dat is niet vanwege de plant, maar door de combinatie van een natte
moeilijk begaanbare en tevens zure grond, waar de plant gedijt.
Kalk ontbreekt daar volledig en voor sterke botten is kalk nodig.
Dit vrouwtje Aardhommel verzamelt stuifmeel. Ze vermengt dat met nectar, waar-
door er een stevige brij ontstaat, die door de voorpoten in het zgn. stuifmeelkorfje op de
achterpoten wordt gebracht. Zoals je ziet kan ze daar heel wat verzamelen, voordat
ze die lekkernij naar het nest brengt.
Het Landkaartje zuigt met zijn lange holle tong nectar uit de bloem.
Het bijzondere van deze vlinder is, dat er twee vormen van zijn:
de zomergeneratie (boven) en de voorjaarsgeneratie (onder).
Distelvlinder
Nectar slurpende Citroenvlinder.
Dat moet ons toch ook lukken (met een dun rietje).
Tijden het vliegen naar de volgende bloem, rolt hij/zij de tong weer op.
Dit zal ons zo niet lukken ...
Heideblauwtje
Aan de Weidebeekjuffer is noch nectar, noch stuifmeel besteed;
hij is carnivoor (houdt van dieren) ...
Lantaarntje
Azuurwaterjuffer
Watersnuffel
Viervlek
De Bastaardkikker heeft er wel oog voor ..., voor al dat lekkers ...
Een Grauwegansfamilie is onderweg naar zwemwater.
Er zijn nog steeds jonge Oeverzwaluwen (collage van twee foto's).
Collage van 3 opnames achter elkaar.
Kneu
Blauwborst
Glanskop
Goudvink
Jonge Kruisbek
Jonge Appelvink
Appelvink in de felle zon.
Grote bonte specht (m)
Na het bos, nog even langs het water.
Zij liggen er strategisch bij, die jonge Futen ...
Er kan er maar eentje winnen ...
Maar het blijft een drie-eenheid !!!
Waar zit die gast daar boven, zo gebiologeerd, naar te kijken?
Daar moet ik op af ...
Het is een hele klim, dus eerst maar wat drinken.
Ik zie nog niks ... ... dan maar weer hoger ...
"Het was een Wolf, ik zweer het ... geen sprookje ... 'n Wolf ...
Nee, nou is-ie weg ... ... schrok van jou ..."
De Edelherten verstijfden, toen ze het hoorden en gingen op in de omgeving ...
(Twee achter elkaar genomen foto's zijn hier aan elkaar "geplakt".)