JANUARI 2012
We hebben, begin januari nog gewoon open water ...
Hij is opzoek naar een goeie visstek. Hij weet dat de sloot in het midden te diep voor hem is en dus
neemt-ie de hindernis per vleugel. Ik hoop dat-ie in de buurt blijft, want ik wil hem nu wel eens
een grote vis zien vangen, en dat dan natuurlijk MACRO vastleggen !!!
Hier zit-ie ideaal voor mij. Ik ben goed voorbereid; alles onder controle ... even een stukje banaan,
want het kan nog wel even duren ...
Ik hoorde hem wegvliegen, liet de banaan vallen, en zag hem, ... micro,
zo'n 30 meter verder, de vaste wal opzoeken. En dat is slimmigheid. Bij het naar binnenwerken van zo'n
grote vangst is de kans groot, dat de buit valt, en wegzwemmen op het droge ... dat kan-ie bijbenen.
(en ik neem sindsdien fruit mee, waarvan de schil ook pruimbaar is)
Het is 14 januari en er is vorst voorspeld. De laatste, autochtone Kieviten verzamelen en vertrekken.
De voorspelling was raak, wat deze rekel rammelaar,
z'n lentegevoel, niet bekoelde.
En bij winter hoort mijn stokpaardje: IJshaar. Geschiedenis: dank zij mijn eerste foto's uit jan 2006,
is voor Nederland het fenomeen verklaard gevonden door Elly van Niekerk. Mbv de foto's ontdekte zij een
artikel in Bern uit 2005 van Gerhart Wagner, die toen het verschijnsel, voor het eerst, wetenschappelijk
heeft onderbouwd. Voor een uitleg, zie mijn hoofdstuk "Diversen".
Deze foto's zijn op 16 en 17 jan 2012 gemaakt.
Drollen van de hond van Koning Winter. Jammer dat de meeste honden een andere baas hebben ...
Bij de waterkant aangekomen hoorde ik, dacht ik, glasgerinkel. Héél vreemd ... en met gelijke tussenpozen.
Ik had al een paar keer om me heen gekeken, maar ik was echt de enige, die daar stond te blauwbekken,
en het geluid kwam steeds dichterbij ....
Toen zag ik het. Twee zwanen braken het ijs. Ze doen dat als een echte ijsbreker: de kop wordt naar voren
geplaatst, zodat er een vloeiende stevige romp ontstaat. Ze zetten stuwkracht met
de poten zoals een schip dat met met de schroeven doet, en dan duwen ze tegen het ijs, totdat het breekt.
Ze wisselen elkaar regelmatig af.
Als het dan maar niet te hard gaat vriezen, dan redden zij het wel ... een hele vaargeul en meer.
Andere watervogels zijn wel geïnteresseerd in zo'n mooi begin van zo'n groot wak.
Een Kokmeeuw heeft het gezien en gaat er met het nieuwtje vandoor.
Yep, mijn broer zag dat, het eerst ...
Ook de Aalscholver ziet dit alles met instemming aan en zal zeker participeren ...
... als het wak klaar is !
IJs breken is een vermoeiende business, wat op tijd om eten vraagt, en gelukkig is er nog genoeg gras in de buurt.
Even verderop werd de ijsvlakte, door ervaren zwanen, als startbaan gebruikt. Ik hoopte stiekem dat ...
... maar het ging goed ... voor de zwanen dan.
Eén dag later was er geen ijs meer te zien, wat de jonkies ook weer moed gaf tot proefvliegen.
(Maar het geeft wel aan, dat ook zwanen geen kaas gegeten hebben van weersvoorspellingen, anders hadden ze
al dat ijs, gisteren niet gebroken. Ik vertrouw dan toch maar meer op Piet P. en consorten.)
De durfal komt hier net los.
Als je vliegt, dan moet je ook landen ...
... en dat is hier toch redelijk gelukt, voor zo'n boulimia-blaag.
(Ik vind ze prachtig.)
Wij Kokmeeuwen maken daar niet zo'n show van, wij stijgen en landen simpel vertikaal ...
... met af en toe een bommetje.
Nee, dit is geen gevolg van dat bommetje ...
In werkelijkheid waren ze aan het ruziën om een vrouwtje, en werd de rivaal regelmatig kopje onder geduwd.
Dus dit is niet luguber; er is veel meer eend dan je ziet ...
Piet P. en consorten zeiden, dat het misschien van 23 op 24 januari wel eens hier en daar en beetje zou kunnen
gaan vriezen, en dat deed mij de wekker zetten. En jawel 2,5 graad onder nul bij ons, wat ideaal is voor IJshaar.
Kwakkelen, kwakkelen ... maar elk nadeel heb z'n voordeel ... (ik weet even niet, wie dat zei).
Het blijft apart om te zien.
In één nacht zo'n bos haar ... om jaloers op te worden ...
Het is 27 januari en er is een zwaar verliefd stel, bij ons neergestreken.
En ze zijn absoluut niet van plan, om weer weg te gaan.
In de singel zwemmen nog steeds 3 jonge zwanen van vorig jaar.
Zo'n verliefd paar duldt geen andere gelijken in de buurt, dus dat wordt bonje met de buren.
Het mannetje gaat er achter aan, waar en wanneer-ie ze ook ziet ...
Die proefvluchten, die betalen zich nu uit;
de strijd aan gaan met die indringers, dat zit er nog niet in.
De Kokmeeuwen werden een beetje onrustig van al die heibel.
30 januari Het heeft weer een paar graden gevroren en er zal zeker weer IJshaar zijn ...
Er is ook behoorlijk wat Korrelsneeuw in het bos gevallen, en dan is IJshaar moeilijk te ontdekken.
Het is toch gelukt, met als gevolg, dat we hier twee fenomenen tegelijk op de foto's zien.
Als de Blauwe reiger, hier ongebruikelijk hoog in 'n boom, diep in zijn das wegduikt ...
... zeker weten: het wordt menens met de winter !!! It giet oan !!!
Laat het maar gebeuren, ik omarm de winter (en de winter mij, brrrr...)
