Prehistorie, herten en Boomkikkers
September 2015
Ooit leefde hier Tyrannosaurus rex, zo bewijzen deze skeletten ...
Maar dit is, na 65 miljoen jaar, ook heel imposant, wat je bij ons kunt tegenkomen: het Edelhert.
Deze is geen 8 ton zwaar en hij vreet je niet op, maar als hij met die spitse vorken
en 250 kilogram op je af komt, dan adviseer ik je toch een stapje opzij te doen ...
Maar maak je niet ongerust, ze zijn meestal heel vredig.
Onderling gaan ze er wel tegenaan ... ... als er hinden in het geding zijn ...
Die hinden denken: " ... mannen ... enz. ...
Ook Damherten, hebben diezelfde aanvechting ...
Deze jongens zijn kleiner en wegen misschien 75 tot 100 kilogram.
Maar ongeoefend moet je ook als hert daar niet aan beginnen, vandaar dat pa die kleine al vroeg
de techniek bijbrengt. Maar hij moet er wel de kop bijhouden, want zoonlief heeft "dolken"
op z'n toet, die precies op oogafstand staan ...
Ze zijn er ongeschonden uitgekomen, zo te zien ...
... hoewel pa een snuifje nodig heeft van het een of ander...
Een nog levende soort uit de Prehistorie: de hagedis.
Dit zijn jonge Levendbarende hagedissen, van net een weekje oud.
Ook ma liet zich even zien.
Ze moeten meteen hun eigen kostje bij elkaar scharrelen en ze zoeken dan ook in alle hoeken en gaten.
Hij besluipt hier een Bloedrode heidelibel ... ... tevergeefs ...
Maar hij geeft het niet op ...
Hij leert snel en dat moet ook wel, wil hij nog eens 200 miljoen jaar als soort overleven ...
Nog zo'n oerbewoner ...
En nog een: de Geelbuikvuurpad, zeldzaam is-ie wel ! Als die op jouw bouwperceel gevonden wordt,
schuif je plannen dan maar op de lange baan ...
Je waant je bij ons in JURASSIC PARK ...
Pseudo Spielberg met cameravrouw ...
Zandhagedis, met onder het oog een restje oud vel ...
Ja, hagedissen vervellen regelmatig in één keer kompleet ...
Die eigenschap missen wij, mensen, helaas ...
200.000.000 Jaar oud en nu, na vervellen, als Adonis herboren ...
Botox hebben zij niet nodig ...
Je stroopt gewoon dat oud vel van je lichaam af ...
M.b.v. een tak, gaat dat net iets sneller ...
Misschien lukt dit, jullie mensen, ook nog ooit ...
... over 199.800.000 jaar ...
Ordinaire vliegen stammen ook uit de Prehistorie en dat is te zien ook ...
Dus wij, homo sapiens hebben mazzel, dat wij nog zo jong zijn (200.000 jaar) ...
Hoewel, alle zintuigen van die oerwezens zijn veel beter, dan die van ons.
Wij zijn er nog lang niet; wij hebben nog een evolutie te gaan ...
Het is blijkbaar wel zo, dat bij het ontwikkelen van die zintuigen, de hersenen minder
noodzakelijk zijn en dus kleiner worden.
Ik doe verder geen uitspraken, dat b.v. mensen die héél goed kunnen zien ... of andersom ...
en wat nou beter is ... Maar ik wéét dat wel ...
Doodskopzweefvlieg
Voor wie zeggenschap in die naam had, geldt wellicht het voorgaande: veel hersenen, beperkt zicht ...
Vliegen kroppen eerst alles op en "gooien het er dan allemaal uit" ...
Vast voedsel kan niet direct in de spijsvertering worden opgenomen en wordt inderdaad eerst in de
krop opgeslagen. Er is veel speeksel nodig, met enzymen en zo, om dat met het voedsel te mengen
en aldus geschikt te maken voor consumptie. Dat is, wat je hier ziet. Te vergelijken met herkauwen,
wat runderen doen. Dit is overigens een Strontvlieg, één van de naamgevers van deze site.
Hij vindt het wel interessant ... die beestjes dan ...
Boomkikkers gezocht en gevonden.
Ook deze zeldzame Boomkikkers, moeten oppassen voor vogels. Ze zijn klein
van stuk, zoals die normale vlieg laat zien. Die voorste kikker is een volwassen exemplaar.
De vlieg heeft overdag niets te vrezen. Het enige wat Boomkikkers overdag doen is zitten !
De typische boomkikkerhouding: de ledematen strak (als 2D-getekend), tegen het lichaam aan.
Soms doen ze de hele dag drie-op-een-rij ...
Die stekels van de Braam, geven nog eens aan hoe klein deze kikkers zijn.
Zitten,...
... zitten, zitten, de hele dag onbeweeglijk zitten, dat is wat Boomkikkers doen ...
Boomkikkers zijn heel onopvallend. Als je de eerste keer in hun gebied bent, zie je ze niet,
ook al zitten ze open en bloot te zonnen ... Het is klein, onbeweeglijk groen tussen het groen ...
Absoluut onzichtbaar !
Maar ik moet je iets bekennen: Een stukje verderop stond Struikheide en
daar zag ik eigenlijk mijn eerste Boomkikker. Hij zat daar, nogal opvallend, groen te wezen ...
Dezelfde kikker op dezelfde plaats, anders gefotografeerd.
Ze zijn nogal honkvast, zoals gezegd, dus je krijgt die kans ook.
Terug naar waar ik was: Plotseling was er beweging ... ... uniek ...!
Dus, toch maar even goed kijken, want die kans, die komt niet weer.
Een gevaarlijk parcours ...
Het werd een lange klim. (Zie die grijphandjes, met op het eind die zuignapjes)
Ik ben héél blij, met deze actie, van deze prachtige, relaxte beestjes !
"Een enerverende dag, buurvrouw"
(Ik kon het niet laten: Die twee foto's, dat moest één geheel worden !!!)
VERDER