Half februari 2013
Het was er héél druk in de delta: vooral Brandganzen en Kolganzen zie je op de voorgrond.
Dat ondiepe water is de meest veilige plek voor ze, om te rusten.
Ze vliegen hier recht naar mij toe, wat ze zelden doen.
Een enkeling blijft verbouwereerd achter ...
De Lepelaar waagt zich niet in die massa.
Na een paar rondjes, hebben ze een plek gekozen om te grazen.
Het gras kan me gestolen worden ... maar dat landen, is jaloers makend.
Er zijn deltavliegers en parachutisten ...
22 februari Plat op de buik en het is niet warm, zoals je ziet.
De een heeft krullen van zijde ...
... de ander pronkt met een hanenkam, puur ... zonder gel.
Grauwe gans
Brandgans
De Kolgans, onderweg naar Groenland.
Zo leer je tellen: één, drie, vier, acht (à la mijn kleinzoon van 4) ...
... 8, volgens die kleine hè ...
De Groenling denkt: "Wat een gedoe allemaal, ik blijf in Voorthuizen".
24 februari Het heeft weer gesneeuwd.
5 maart Een dag uit het leven van Ben de Blauwe reiger.
Ben is niet zo maar een reiger; Ben is een slimme reiger ...
... hij weet waar vissen zich verstoppen ,,,
... dit is één ...
... dit is twee (hij kijkt er vergenoegd bij) ...
... en dit is, binnen no time, 3...
De Zilverreiger was stik jaloers, zeker toen die dikkerd ook nog eens een takje in z'n snavel nam ...
... en ook ik begreep, dat het kriebelde bij Ben ...; op naar de hoge bomen...
Ik zag al snel een kolonie Roeken met geclaimde nesten (begin maart !!).
Ook zij maken vaak gebruik van oude bouwsels, die ze opkalefateren.
Maar daar ga ik nog naar terug, ik volg nu Ben ...
Ik wist waar te zoeken; ik telde zo'n 50 nesten ... (tellen zit kennelijk niet in de familie ...)
... waarvan er al diverse bezet waren.
Ondertussen was het stralend blauw geworden, en boven de 18 !
Zo'n 42 meter hoog, volgens de afstandsmeter (die is niet gekalibreerd,
maar het zal geen 20 meter schelen ...).
De hoogste boom van Nederland staat wel in de buurt: op Het Loo bij Apeldoorn. Die Douglasspar
is 50 meter hoog. Sequoia's kunnen ruim het dubbele halen (in Noord-Amerika, maar niet bij ons).
Het takje van Ben werd aanvaard ...
Elke kolonie heeft z'n eigen schlemiel ...
Hij begrijpt niet, dat er geen vrouwtjes op 'm af komen; hij heeft toch 'n nest ...
Vierkamerwoning
Reigers weten wat wachten is ...
Zij is nu alleen ...
want Ben ging weer op zoek, naar een nieuw cadeau ...
13 en 14 maart Wat denk je?
Hij van Grutto is net vanuit het warme zuiden gearriveerd, en staat er een beetje verkleumd bij.
Hij was niet de enige, die spijt had ...
Brandganzen zijn wel wat gewend op Nova Zembla, en pauzeren bij ons opgewekt in de sneeuw.
Hoezo, of ik nog bont draag ...
Oh sorry, dat wist ik nie ...
Dit heb ik altijd al geweten: olifanten groeien aan bomen.
Deze is nog niet volgroeid (dan zou-ie helemaal grijs zijn); er mist nog één voorpootje, en
je kunt al zien waar dat komt ...
Ruiter. Dat beest zelf, is al sinds de IJstijd uitgestorven (vanwege de opwarming hè).
Je moest hem dan een (ijs)klontje voorhouden, om'm in beweging te krijgen ...
(De twee foto's zijn achter elkaar genomen van hetzelfde takje met ijs, vanuit een andere hoek.)
Dit is een ietwat knokige man uit de Middeleeuwen
(met zo'n slaapmuts met kwasten), die zijn tong uitsteekt ...
Maar dat had je allang gezien natuurlijk.
VERDER